Uitbollen in Siem Reap = bezoek aan het national museum

19 juni: Wat vliegt de tijd...we zijn weeral een week weg van huis. Deze morgen wil Jassinca liever op de kamer blijven in plaats van met ons mee te gaan naar het museum...ja ja...ze zit met ... een buikje vol geluidseffecten die resulteren in een vulkanische eruptie van sproedellende en sputterende fragmenten oververteerde knabbels. We wisten niet dat het kon maar Jassinca kan één ding sneller dan SMS'en: naar het toilet spurten.

Wij dus alleen naar het museum. Tukje ging ons komen ophalen, maar...Jimmy B stond daar met de Lexus. Als die opgezette B nu dacht dat hij Tukie's eindfooi ging afsnoepen...dik mis, ik laat het Jassinca nog liever gebruiken als WC-papier!

B zet ons dus af voor het museum, wij geven hem een welverdiend knikje, spreken af binnen 2 uur en wandelen het museum binnen. 12 dollar entree per persoon, volgens onze nieuwe reistrotter moeten we 3 dollar bijbetalen om foto's te mogen maken, dus vraag ik de caissière om zo'n ticket... "sir, this is since many years not possible, you may not take pictures"... chance dat we de nieuwste versie kochten voor vertrek...grmpff...

De tour start met de zaal van de 1000 Buddha's...de muren zijn allemaal voorzien van kleine nisjes waar effectief letterlijk 1000 beeldjes getoond worden, van enkele centimeters groot tot levens grote beelden, gaande van beelden met een slank postuur tot deze met enige gelijkenis met ondergetekende...(ik bedoel blote voeten hé, niks te maken met oren, haardracht of buikspieren!) 

Verder gaat de tour door de diverse periodes van de geschiedenis, geeft een duidelijk beeld over de totstandkoming van de diverse tempels die we de afgelopen dagen bezochten, dit aan de hand van duidelijke toelichting bij beelden en videofragmenten, alles in het Engels. Het bezoek is zeker niet goedkoop maar absoluut een aanrader als aanvulling voor of na de tempelbezoeken. De 2 uur vlogen voorbij en Jimmy staat aan de ingang al rondjes te draaien...(gniffel).

Op weg naar het hotel meldt hij dat een vriend van hem ons zal opwachten bij de aankomst in Phnom Penh morgen middag, hij zal een bordje vasthebben met onze naam op. (das tof Jimmy, maar we verdenken u er van dat ge de fooi van Tukkie wil inpikken en daar komt niks van!) Aan het hotel bedanken we J.B. voor de rit en beloven we lovende kritiek te schrijven op het Internet....allé dan: J.B. is OK, olé olé (belofte maakt schuld).

In de kamer worden we aangenaam verrast: Jas-sputter-inca heeft alles al opgeruimd, we zijn bijna volledig ingepakt. We rusten nog een bekke uit en in de avond rijden we - niet met Tukkie of JB - nog een laatste keer naar Siem Reap-centrum en bezoeken de Red Piano, een fantastische pub/bar uitgebaat door een Vlaming. Jaja, hier kan je Duvel krijgen, frietjes met vidé of stoofvlees. Ik hou het bij gestoomde rijst met zout-zure varkensreepjes en groentjes (hemels lekker met een duivels pittig nasmaakje) maar de dames laten zich betoveren door ne Vlaamse vidé...tsss... Sproedelinca heeft echter na een half bordje al genoeg, en om dat lief buikje niet nodeloos te belasten offer ik mezelf op om de (kleine) overschot van de vuilbak te behoeden. En Cindy...die vloog nog eens lekker in den Dame Blanche om het af te leren...

Morgen will be another day...en een andere plek...Phnom Penh zal het worden waar we de laatste etappe van deze reis zullen genieten!