Met de bus naar Phnom Penh

20 juni: 7:15 uit bed, rustig wassen, laatste inpakken, op het gemakken gaan ontbijten, de bus komt ons oppikken om 8:45...

7:45 en alles staat klaar om te vertrekken, op weg naar het buffet voor de laatste attack. De deur valt juist in het slot als de telefoon gaat...toch te laat om terug binnen te gaan, dus voor het eten even bij de receptie ons aanmelden voor check-out en dan rustig eten...de vriendelijke baliemijnheer vraagt om uit te checken want de buschauffeur is op ons aan het wachten... Waaaattt? en ons ontbijt dan? Trouwens op de reservatie staat duidelijk 8:45 toch? Brombeerbusknul komt erbij en broebelt in Cambotengels dat we een uur voor vertrek aanwezig moeten zijn...staat in elk geval niet op de voucher...dus...met z'n allen op een loopje naar het buffet en pikken daar dan maar alle koffiekoekskes uit den toog, sprintje naar de kamer om de bagage op te halen en als muilezels terug naar de desk...blijkt ondertussen dat groemelpot vertrokken is...

De toffe baliekerel zegt dat we ons geen zorgen moeten maken, het hotel heeft voor ons een busje geregeld om ons naar de busvertrekplaats te brengen. Met een beetje spijt nemen we afscheid van dit prachtige resort en karren we door Siem Reap op weg naar een nieuwe bestemming.

Ruim op tijd stappen we in de bus in. Brom was nergens te bespeuren en nog tal van andere reizigers stappen na ons op dus...stond deze "nieuwe" richtlijn misschien ook niet op hun ticket? Stilaan loopt de bus vol en 8:45 is al even gepasseerd als de bus aanzet. Juist vertrokken en een bediende komt rond met koffiekoeken en flesjes water. Na een uurtje beslist een Chinees gezelschap enkele rijen voor ons, om eveneens te ontbijten...de bus vult zich met een geur van ...de vismarkt. We are not amused...

De rit verloopt verder rustig met af en toe een plas- of knabbelpauze, de airco maakt het behoorlijk aangenaam, voor zover een busrit hier aangenaam kan zijn. Het decor verandert van landelijk idyllisch naar opnieuw de armoede van de voorstad. Ondertussen krijgen we even Antwerps zomerweer: de hemel trekt dicht en water valt ineens met bakken uit de lucht.

De stad lijkt hier een krioelende mierennest van auto's, bussen, vrachtwagens, maar vooral tuktuks en bromfietsen. Verkeersregels zijn hier een raar begrip; tuktuks schieten hier langs links en rechts voorbij, beginnen te spookrijden als ze ergens wat verder moeten afslaan, rijstroken dienen hier tot niets want alles en iedereen wil eerst zijn en toch, ondanks vele toeterconcerten lijkt alles gesmeerd te verlopen. In heel de tijd hebben we slechts één pietluttig ongevalletje gezien: een tuktuk die achteruit reed en tegen een bromfietser botste, dit met een snelheid die lager ligt dan twee voetgangers die tegen elkaar lopen.

Aan het busdepot zien we een ietwat haveloze man klaar staan met een papier waar onze naam op staat. We volgen hem en komen bij een ... tja, tuktuk zeker...wat een verschil met het prachtige bakje van Tukkie. De achterzijde van dit ding is voorzien van een soort visdraad die kriskras van boven naar onder loopt. De driver stelt zich voor als Sinaai en meldt dat we heel voorzichtig moeten zijn met onze spullen, in het bijzonder handtassen en fototoestellen. Pickpockets en  andere snelle handjes blijken de stad onveilig te maken... en dan valt het ons op dat inderdaad quasi alle tuktuks een soort van veiligheid rond de achterbank hebben, lopende van tralies, betonijzers, draad, enz...

Hier is het (nog) niet aan het regen, wel bewolkt. Sinaai rijdt ons door allerhande kleine achterstraatjes, onze neus wordt overvallen door een allegaartje van geuren, soms regelrechte stank...op de drukke wegen grijpen de vervuilende uitlaatgassen genadeloos naar je keel...waar zijn wij terecht gekomen? De Snaai houdt plots halt in een klein straatje...even denk ik dat hij zelf een kapoen is als plots uit het niets een man in pak ons begroet en welkom heet in het Okay Boutique Hotel. Hier????

We stappen uit en zien een smalle maar prachtige gevel...15 verdiepingen! De man leidt ons voorbij een Vishnubeeld, waar vers fruit aan de voeten ligt vergezeld van wat brandend wierook, in de centrale hal...helemaal versierd met prachtige houten wanden en plafonds. Dit is duidelijk iets anders dan het resort dat we achter gelaten hebben, maar het heeft wel iets speciaals.

Check-in en dan worden we naar de kamer gebracht - nummer 808. We komen de lift uit...dat is hier even warm als buiten??? Blijkt dat de gang uitkomt op een terrasje zonder raam of deur...wel mooi uitzicht. De kamerdeur zwaait open en ...een mooie klassieke kamer met prachtige houten vloer en ... 3 houten bedden! moooooiiii... De badkamer is ook heel apart: een soort van stenen bak vormt het bad en de douche... de douchekraan met regendouche staat centraal in de kamer, recht voor de deur... de volledige badkamervloer is hier de douchebak... rare mensen die Camb...

En waar is dat zwembad? Snel even checken op de 14de verdieping, op het dak ligt een eerder klein, in vergelijking met onze vorige stek, zwembad met tal van ligstoelen er rond en een kleine bar. Het restaurant is overdekt en een kleinere 15de verdieping met zicht op het zwembad dient om van het ontbijt te genieten. Vanhier hebben we een prachtig zicht op de stad, het koninklijk paleis, enkele tempels, de rivier, .... mooi mooi... even genieten van een drankje en dan uitpakken.