Angkor Wat Sunrise...only...de sun was op reis.... grmpff...

14 juni: slechte nacht achter de rug...de rug protesteert tegen mijn toeristisch gedrag ondanks de regelmatige rustpauzes...ruim voor de wekker vooral onze buren om aandacht vraagt, zijn wij al uit de veren. Als

een frisse 80'er reppen wij ons naar Tukkie die ons al opwacht...door nachtelijk

Siem Reap karren we richting Angkor Wat. Onderweg moeten we nog eerst langs de kassa passeren, die om 5:00 uur in de ochtend haar deuren opent...en we zijn niet alleen om een mooie zonsopgang te bewonderen...een ware karavaan van tukmobielen en bussen rijdt de parking op en een massa ochtendgekken host naar de loketten: 20 dollar per man voor een dagticket, 40 dollar voor een week ticket met 3 dagen toegang...effe in de webcam pinken en je toegangskaart is klaar...opgelet: kaartje kwijt, kapot, nat, ... = opnieuw langs de kassa passeren!

Sprintje naar Tukkietuk die ons als een volleerde formule-1-slak op het gemak naar Angkor Wat brengt. Effe langs een controlepost...de eerste ochtendschemering port Tukje aan tot spoed...nog eens een controlepost...en dan...het wereldberoemde silhouet van Angkor Wat ... majestueus!!!

Via de lange brug over de ringgracht komen we het complex binnen...een behoorlijke hoeveelheid toeristen wurmt als een omvergeprate mierennest door elkaar op zoek naar DE beste spot om de zon te zien opkomen boven het complex...en daar staan we dan, met de camera in aanslag...daar hangen we dan met de camera in aanslag...(kreun, zucht)...daar zitten we dan met de camera in aanslag...daar heb ik gigantisch veel goesting om een aanslag te ...pas ruim anderhalf uur later zien we reeds ver boven het complex een waterige waas van een zon die probeert door de wolken te prikken...

Toch al wat foto's gaan schieten van Angkor Wat, we zijn er nu toch...Jassinca heeft al meteen touch...een gebruinde halfwas met vakantie-Ibiza-Engels wil ons een gids aansmeren...only ONE dollar...lijkt een koopje...maar bij aandacht verschijnt er behoudens een vettig lachje, een hand met een postkaart...jaja, die zijn 1 dollar, de gids kost 25 dollar...20 dollar...15 dollar... ik haal dan maar mijn beste Kazan-Husky-Engels boven en grom "MOEF"...weg was ie naar de volgende knappe toeriste (zonder ouders)...

Na de eerste fotoshoot terug naar Tukske die ons snel even over en weer brengt naar het hotel (half uurke karren enkel) om te gaan ontbijten, en dan terug naar Thom Wat... een fenomenale opeenstapeling van cultureel erfgoed ...prachtig ...woorden schieten hierbij te kort...de temperatuur daarentegen niet: ruim boven de dertig IN DE SCHADUW en dat om 9:30 in de ochtend...we rijden en wandelen van het ene naar het andere complex, af en toe in de schaduw op zoek naar wat zuurstof...tegen de middag houden de rug, Jassinca en Cindy het voor bekeken... Mijne Tukmakker wordt vriendelijk verzocht ons terug naar het hotel te brengen.

Airco helpt de vermoeidheid een handje en wat een middagplons in het zwembad ging worden, werd een siësta tot 14:45...effe stress want om 15:00 kwam de Tuk-piloot ons reeds ophalen voor een bezoek aan het oorlogsmuseum van Siem Reap.

In het museum (6 dollar per persoon) werden we opgewacht door Senat, the cat...??? En dan begon die man te vertellen...met een dubbel tongeske... gefermenteerd vocht... hij was een oorlogsveteraan die het regime van de Rode Khmer had meegemaakt.

"The cat" was zijn bijnaam...hij blijkt minstens 9 levens te hebben gehad...een aantal keren neergeschoten, shrapnel in zijn hele lichaam van granaten, rug verbrand van het schieten met een bazooka, rechter been kwijt door op een landmijn te hebben getrapt, blind aan één kant, bijna blind aan de andere kant door diezelfde granaten en de mijn. Hij vertelde dat in zijn linker oog een stukje been zit van zijn eigen voet door de ontploffing van de mijn...kortom een heel parcours van sterke verhalen doorheen diverse restanten van geschut en tanks terug gevonden in de regio Siem Reap...echt pakkend wat een gruwel die man moet hebben meegemaakt, al was de helft overdreven geweest; de vele littekens lieten echter vermoeden dat er toch enig waarheidsgehalte aanwezig was...

's Avonds groot restaurant bezocht met buffet waarbij optredens van folkloristische dansen om de dag af te sluiten...

Morgen gaan we het grote parcours afleggen rond Angkor Wat, waarbij de tempel van Tomb Raider op het programma staat...als voorbereiding ga ik eens lekker van Angelina Jolie dromen sé...ons Cindy en Jassinca zijn op dit moment toch al van Brad Pitt aan't genieten ... en ... Joske Tuk zal weer present staan om 8:00 uur

Tot pittekes en misschien tot morgen