1ste dag Siem Reap

13 juni

Verkwikkende nachtrust genoten en dan genieten van een stralend zonneke...Jassinca ligt op haar bed, ogen dicht en terwijl is ze de plaatselijke varkens met oergeluiden aan het lokken, Cindy heeft een gelukzalige glimlach getoverd, mijn goddelijke torso schreeuwt het uit (spectaculair gevecht tussen het vat en de six-pack ter hoogte van mijn smalle heupen...na 10 seconden adembenemende inspanning heeft het vat gewonnen) : ... de vakantie is uit haar startblokken geschoten! 

Na het posten van de blog inzake gisteren, schallen de trompetten de aanval: het ontbijtbuffet moet er aan (moeaaaahhh!) Een deftige man in pak onderschept mijn raid en begeleidt ons naar een tafeltje met zicht op het slagveld. Alsof de man mij al langer kent, drappeert hij een servet over mijn schoot, waarna hij de beloofde koffie haalt. En dan ... spurtje naar de glimmende schatkisten met roerei, spek, boontjes, champignons, worstjes, wafels, pannenkoeken, ... (en voor de watjes was er ook fruit en "joegoert")... Tweede aanval: gebakken rijst met kip, noedels en Dahlcurry en ander lekkers... (yep...dat is het voordeel van een vat ten opzichte van een six-pack). Een buik vol krijgsgevangenen verder, besluit Jassinca nog wat varkens te lokken, Cindy en ikzelf verkiezen met de tuktuk het stadje in te trekken (te stevig gewonnen aan het buffet).

Even door Siem Reap gewandeld, langs de rivier, over bruggetjes, de overdekte markt bezocht. Jammer dat je nog geen geuren kan "fotograferen" maar man...zo'n geur: een mengeling van kruiden tot de geur van rot vlees, een regenboog van neusfood! in de smalle straatjes even een terrasje meegepikt: een pint aan 50 cent...daar kan je toch niet aan weerstaan...allé, ééntje dan. Na het tweede zijn we toch maar veder gegaan, tuktuk-boy ging ons komen oppikken om terug naar het resort te gaan.

De tuktuk-rider blijkt een bijzonder voorzichtige en aardige kerel. Na de leuke wandeling in Siem Reap hebben we hem meteen geboekt om ons tegen 18 terug op te halen. Op de kamer stellen we vast dat Jassinca nog steeds luidruchtige ademhalingsoefeningen uitvoert met gesloten ogen. Na het vakkundig terugschroeven van de volumeknop van haar, besluiten we de rest van de middag aan het zwembad door te brengen.

Straks gaan we met tuktuk-snorremans in overleg om morgenvroeg de zonsopgang in Angkor Wat te gaan meemaken...vertrek vanuit het hotel om 04:30...dus daarom nu reeds de blog van vandaag want den deze gaat straks na het avondrestaurantje en een frisse douche, proberen een Jassinca-imitatie op te zetten en toch een paar uurtjes slaap te vangen...

Misschien tot morgen...(of daarna) 

Nog kort het laatste stukje van 13 juni:

Tuktukie is ons zoals afgesproken komen ophalen om naar een plaatselijk en niet toeristisch restaurantje te brengen. Onderweg vertelt hij dat hij toch maar gekozen heeft voor een relatief Westers etablissementje...onze fragiele maagjes zouden problemen kunnen ondervinden met de plaatselijke keuken (of verstond ik hygiëne?). Langs enkele groezelige straatjes kwamen we aan bij het Phanha Khmer Restaurant...op het eerste zicht leek het alsof je hier kan dineren met happy ending: schemerig licht, veel rood maar niet alles is wat het lijkt...heel vriendelijke mensen die bij elk verzoek dezelfde man erbij haalde omdat Engels toch niet op de menukaart stond... Met drie lekker gegeten voor op de kop 30 dollar...! Hierop zijn we nog wat gaan wandelen in de Siem Reap Night Market...echt fun: Do you need something Siiiiiirrrrr, can I help you Maaadaaaaammee...good price, you want T-shirt... maar verder leuk volk! Bijkomend voordeel: de meeste kunnen zo mee op auditie voor kabouter Plop...zelfs op mijn knieën ben ik groter, dus een stoïcijnse blik op oneindig over de kopjes negeer ik elke lokroep tot het aanschaffen van quality-garbage-stuff die enkel mijn rugzak kan verzwaren in ruil voor "only 2 dollar".

Een ijsje en wat fruit verder worden we terug opgehaald door driver Tuk die ons naar het hotel brengt. Morgen 04:40 uur vertrek voor sunrise at Ankor Wat...me like!!!